Het wordt hoog tijd dat wij, inproductieve en debiele, ouderen het veld ruimen om plaats te maken voor frisse en energieke jongeren.
In een volgend artikel zal ik daar uitgebreider op ingaan. Ik heb er ooit al een stukkie aan gewaagd, want ons zorgstelsel is doorgeschoten als het om ouderen gaat. Maar de stelling van Chabot vliegt in de tegenovergestelde richting met een rot gang uit de bocht.
Voorlopig dus: Ik prakkizeer er niet over om me op te offeren om die zielige jongeren van hun depressies af te helpen. Juist wij ouderen worden hard getroffen door corona. Niet de jongeren maar wij gaan gebukt onder die eenzame opsluiting, en die opsluiting wordt door dwaas Nederland keer op keer weer nodeloos gerekt.
Wij durven door al die idioten die overal maling aan hebben, en door al die zelfbenoemde ‘verzetshelden’ de deur niet meer uit. Die dwarsliggers, de dagjesmensen, de vakantiegangers, de feestbeesten zijn de oorzaak dat er geen einde komt aan deze ellende. We moeten eens stoppen met dat eeuwige verwijtende vingertje in de richting van Den Haag te priemen. Niet Den Haag helpt onze economie naar de kloten. Feestvierend en jengelend Nederland doet dat.
Ik zelf ben in een jaar tijd niet meer dan vier keer het dorp uit geweest, in plaats van de gebruikelijke twee keer per week, oftewel honderd keer per jaar. Twee keer ben ik naar Amsterdam geweest en twee keer naar de pijnpoli in Almere.
Boodschappen bestel ik online. Helemaal tegen mijn principes in, koop ik zelfs kleding en huishoudelijke artikelen etc online. Alleen als het echt niet anders kan ga ik de deur uit. Dat gebeurt dan ook niet vaker dan twee keer per maand, en dan nog zo kort mogelijk. Bezoekers komen niet verder dan de voordeur, op minimaal anderhalve meter afstand. Op een een enkeling na, die net zo leeft als ik zelf. Die mag binnen komen zolang er maar een veilige afstand wordt gehouden.
Al een heel jaar lang staat mijn sociale leven stil, totaal. Daarmee ben ik onder de 60-plussers geen uitzondering. Integendeel, dit is wat Den Haag van ons vraagt, dit is dan ook wat wij doen. Omdat wij nog zo zijn opgevoed. Wij hebben nog ontzag voor het gezag.
Wij houden geen stiekeme feestjes, wij gaan de straat niet op om te rellen, wij trekken niet massaal naar het strand omdat we nu eenmaal recht hebben op een verzetje, wij gaan niet gezellig allemaal samen naar de Kalverstraat omdat het na twee maanden wel een keer genoeg is geweest met dat braaf doen wat ons wordt gevraagd.
Is er in heel Nederland één jongere te vinden die ons dat kan nazeggen?
En wat missen die jongeren dan in hun leven? Onder normale omstandigheden zijn ze zó druk bezig met WhatsApp, TikTok, Instagram, Pinterest, games en andere internet-onzin dat ze helemaal geen tijd hebben om elkaar in het echt te ontmoeten.
Maar nu het ontmoeten door invloeden van buitenaf niet mogelijk is, zijn ze zó ontzettend zielig dat de senioren daarvoor maar opgeofferd moeten worden.
Misschien moeten we, om te beginnen, de bejaardentehuizen maar prefentief ruimen zoals we dat, in geval van nood, ook doen met pluimveebedrijven.
Als we de avondklok schaamteloos Sperrzeit durven noemen, mag ik dan voor dit idee de naam Endlösung voorstellen
Naar adem snakkend moeten de ‘boventallige’ oudjes maar in isolement kreperen om de jongeren weer een leuke jeugd te bezorgen. Heeft dat nog iets met een waardig einde te maken? Want dat is het zorgenkindje van de schepper van deze post.
Zou een kleinkind met een beetje fatsoen in zijn donder echt nog kunnen genieten van zijn ‘vrijheid’ als zijn grootouders daarvoor moeten worden opgeofferd?
Zo’n kleinkind zou ik niet willen hebben.
Of ik maar even dood wil gaan zodat jij naar de kroeg kunt, zeg maar. ‘s Kijken hoe jij daar over veertig jaar zelf over denkt. Ik ga de pijp wel uit als mijn tijd gekomen is, niet wanneer jou dat uitkomt. De groeten. https://t.co/RVFuzxyI2x
— GJ Groothedde 🇪🇺 (@eetschrijver) February 2, 2021
