Ik schiet lekker op met het uitzoeken van al die foto's. Hoewel ik er tegenop zag, bleek het verdraaid leuk werk om te doen. Opeens is het verleden niet alleen maar zwart en lelijk, want vóór die lelijke periode zijn veel leuke dingen gebeurd. Bij heel veel van die foto's kwam er daarom zo'n 'Ach ja' gevoel boven. Daar ben ik van opgeknapt.

Ik schiet lekker op met het uitzoeken van al die foto’s. Hoewel ik er tegenop zag, bleek het verdraaid leuk werk om te doen. Opeens is het verleden niet alleen maar zwart en lelijk, want vóór die lelijke periode zijn veel leuke dingen gebeurd. Bij heel veel van die foto’s kwam er daarom zo’n ‘Ach ja’ gevoel boven. Daar ben ik van opgeknapt.
Inmiddels weet ik ook wat ik met die foto’s ga doen. Daar heb ik lang mee gezeten. Het is een doos vol met kostbaarheden, die niet verloren mogen gaan. Dat verdienen mijn ouders niet en ook al die andere familieleden waar ik foto’s van heb, verdienen dat niet. Foto’s van Omoe, Opoe, Opa Gijs, Henri Fuldauer om maar een paar voorbeelden te noemen, mogen niet verloren gaan vanwege een mongoloïde familievete.
Maar het ging me ook weer veel te ver om een doos te vullen en quasi-nonchalant op te sturen naar mijn broer, of nog erger naar de kampers:  ‘Kijk eens wat ik heb gevonden. Veel plezier ermee hoor.’
Gelukkig heb ik een oplossing gevonden. Waarschijnlijk ben ik volgende week klaar en dan gaat de doos op de post.