Het is weer bijna zover, de derde keer Benidorm zonder jou, of na jou. “Alles went” luidt het gezegde. Maar dit niet, vrees ik. In mijn eentje door Benidorm wandelen, daar ben ik wel aan gewend, dat deed ik in iedere vakantie bijna iedere dag een paar uur, terwijl jij bij het zwembad lag. Dus dat voelt niet vreemd; maar het ontbijt, de lunch, het wijntje, het avondeten, het samen boodschappen doen, de gezelligheid op de terrasjes, de babbels, die mis ik zo gruwelijk. Dat zal nooit wennen. En gelukkig maar. Dat bewijst alleen maar hoe kostbaar die tijd is geweest.