Ik had mezelf weer eens beloofd niets meer te schrijven over hullie, die gekkies van dat groteske operettegezelschap. Reden? Omdat ik er, net als Forrest Gump, opeens genoeg van had.
Gek hè? Terwijl ik nog maar enkele weken geleden nog van plan was er tot aan mijn Grote Eeuwigdurende Pensioen mee door te gaan.
Maar ik kan er echt niet omheen, het moet toch nog één keer. Als verzachtende omstandigheid mag ik aanvoeren dat het dit keer ook niet echt over het Mafklappersgilde zelf gaat.
Het gaat nu even over de ’techniek’, de aanpak. Ik dacht altijd in mijn onschuld dat ze die techniek in ieder geval wèl zelf hadden bedacht en eigenhandig hadden opgebouwd. Dat zou in ieder geval iets zijn geweest waar ze trots op hadden kunnen zijn.
Maar het is niet waar, begin ik steeds meer te beseffen. De tribunetaal, de dreigementen, het gebral, het gesnoef, het triomfantelijke borstgeroffel dat zelfs na een spoor van nederlagen gewoon onverstoorbaar doorgaat is waarschijnlijk even oud als de mensheid zelf.
Ik hoef de geschiedenisboekjes niet open te slaan om uit voor te lezen. We hoeven alleen maar om ons heen te kijken. Dan zien we het nog steeds gebeuren.
Trump deed het een half jaar geleden nog. Terwijl hij door Biden met de grond werd gelijk gemaakt stond hij nog woest met zijn handen zwaaiend te brallen over zijn gigantische overwinning en dat hij de allerbeste president was die de Verenigde Staten ooit hadden meegemaakt.
Dichterbij huis gebeurt het ook nog, op dit moment.
Onze full wappie dansmarieke W.C. Engel, die nog geen enkele rechtszaak heeft gewonnen en die het ook presteert om, terwijl de ziekenhuizen nog vol liggen met ongevaccineerde corona-patiënten, het bestaan van corona te blijven ontkennen, gaat ook onverstoorbaar door met zijn toneelstukje, even onverstoorbaar dóór brallend, alsof hij de ene overwinning na de andere aan het behalen is.
Bezoek zijn Twitter profiel eens om te genieten van zijn onafgebroken stroom wartaal, en kijk daarna eens naar zijn profielfoto en zijn kopfoto. Christus te paard; hij staat volkomen voor idioot in dat verenpakje en in die houding.
Hij ziet zichzelf blijkbaar echt als een engel, Nemesis of zo, misschien zelfs wel als een god die ons terecht komt wijzen. Wie durft zichzelf zo te presenteren?
Wat mankeert dat soort mensen? En vooral: wat mankeert hun volgelingen?
Kijk nu! Marc is bezorgd! Stuur hem wat liefde. Er komen idd nog een paar zaken aan. Belgie is gezellig, dus het komende jaar komen we nog regelmatig terug. pic.twitter.com/XDFevJ0F6A
— Willem Engel (@dancalegria) August 31, 2021
