Onder alle omstandigheden weten echte Nederlanders het hoofd koel te houden en zich aan te passen. Altijd zien ze kansen om zich te ontplooien. Kan er worden geknikkerd dan zitten ze massaal op hun knietjes voor de beeldbuis om zich, gewapend met een krat bier en een zak chips, op vol volume uit te leven als voetbalanalist.

Kan er niet worden geknikkerd, dan scholen ze zich binnen enkele uren om tot politiek analist, viroloog, epidemioloog, klimatoloog, energietransitieconsulent en/of verkeersanalist.
Kansen zijn er altijd, op Oudejaarsavond blazen ze even tussendoor een paar buren op omdat zij nu eenmaal alles weten van zware explosieven, en in de weekends zijn ze grill master achter hun nieuwste, betere, grotere en vooral duurdere Weber, Green Egg, Joe’s BBQ Smoker, of richten ze zich op de export van covid-19, naar of van de  Antillen of Oostenrijk, Zuid-Afrika, Dubai, want “als ik ziek word, is dat mìjn probleem.” Zo, daar heeft vast niemand antwoord op, afgezien van de mensen die door die held werden besmet.

Het krantenartikel van vandaag: “Corona stelt ècht niets voor. Gisteren ben ik positief getest en vandaag kon ik gewoon met het OV naar de demonstratie.” Ik ben benieuwd.

Een gave demonstratie kreeg ik vandaag thuis bezorgd. De kwestie is, dat ik al ruim drie jaar lang, met een coronapauze natuurlijk, ziekenhuis na ziekenhuis afloop, kliniek na kliniek. Ik heb al acht specialisten bezocht, die me allemaal weer doorverwezen naar andere specialisten.
Uiteindelijk heeft de laatste getracht me te helpen met een reeks epidurale injecties. Dat is een verhaal op zich, maar helpen deed het niet. “Daar was ik al bang voor maar ik hoopte tegen beter weten in…”
En toen kreeg ik gewoon hier thuis de oplossing geleverd: “Ik heb eens iemand gesproken die ook iets had dat daar een beetje op lijkt.
En na één zo’n vluchtig gesprek weet zo’n man er natuurlijk méér van dan ik na acht specialisten consults, en na honderden pagina’s informatie hebben doorgespit, en moet ik gek zijn om niet naar zijn wijze raad te luisteren.
Dat zal nog wat worden na mijn volgende artsenbezoek. “Ja maar, ik heb je toch verteld dat je…”
Ik ben een tijdje in het gelukkige bezit geweest van een stiefdochter, die daar wereldkampioen in is. Bij ieder mogelijk onderwerp, ook als ze geen enkele idee had waar het om ging kregen we te horen: “Als ik je een tip mag geven…” “Nou nee, liever niet.”
Dat mocht haar niet weerhouden van het lozen van een tip in de orde van: “Als je geopereerd moet worden, dan kun je het best zwarte onderbroeken kopen, want daar zie je geen bloedvlekken op.” 
Dan blijf je ook nog vriendelijk om de familiebanden te sparen.
Dàt is iets dat je volgens mij alleen maar in Nederland kan overkomen. Een advies opdringen zonder gehinderd te worden door enige medeleven of enige kennis van het onderwerp. Opdringen, want een week later werd gevraagd of we die ‘wijze raad’ al hadden opgevolgd.
Mijn ex is op een vergelijkbare manier naar de bliksem geadviseerd. “Je sal wel gek sijn as je dat tekent. Weet ju wel waar ju allemoal regt op hep?”

Heb je juridische hulp nodig? Zoek dan geen advocaat, maar charter je buurman, je tante of je neef. Die helpen je met plezier gratis de vernieling in.

Niemand krijgt een echte Nederlander gek en er is ècht helemaal niemand die het beter weet dan een ware, onvervalste Nederlander.