Daar zitten we dan opeens met onze grote monden, met onze beschaving en al onze uitvindingen, en vooral met onze zelfingenomenheid. Zelfs geschapen naar Zijn Evenbeeld volgens de overleveringen. Als Hij al bestaat, waar ik zelf nogal aan twijfel, dan houdt de gelijkenis op bij dat evenbeeld, het uiterlijk. Maar dat is een onderwerp voor een andere post.
Miljoenen jaren is er aan ons gesleuteld. Of dat is gebeurd door invloeden van Bovenaf of dat we autodidact zijn, is niet interessant. Tenminste nu even niet.
Eerst hebben we moeten leren om stabiel op eigen benen te staan. Want anders heb je handen niet vrij om iets mee te nemen. Daarna hebben we moeten leren om gereedschap te maken.
En toen waren we klaar voor de Grote Sprong Voorwaarts. Jaren, eeuwen, millennia hebben we keihard gewerkt aan wat we graag beschaving noemen.
Zelf weet ik niet wat ik denken moet van een leefwijze waarbij het normaal is om dieren met stroomstootwapens over een lopende band naar een gruwelijke dood te meppen. Dieren die in mijn ogen ook levende wezens zijn met gevoel, met angsten en plezier, emoties. En toch vinden we dat moorden doodnormaal, want vlees is zóóóó lekker. Had hij maar geen koe moeten worden, of varken, of kip.
Als een mens zoiets maar één keer bij een ander mens doet, dan krijgt hij levenslang. Maar iemand die het dag-in-dag-uit bij tientallen koeien doet krijgt daarvoor € 3.000,- per maand, exclusief reiskosten en vakantietoeslag. En wie het honderden keren per dag flikt krijgt opslag.
Is dat alles wat ik heb aan te merken. Nou, nee, het kost geen enkele moeite om honderden voorbeelden te geven van ons veel te vaak beschamende gedrag. Maar in dit verhaal is één voorbeeld genoeg.
En dan verschijnt er opeens een micro-organisme, dat in een paar maanden tijd alles wegvaagt waar wij zo heilig in geloven. Het ding heeft geen handjes, geen voetjes, geen oogjes, geen oortjes, zelfs geen hersencellen, zelfs niet één piepklein hersencelletje. Zijn IQ is op de kop af nul. Niet meer en niet minder. Het weet niet eens dat het bestaat, het heeft geen hobby’s, geen diploma’s, is niet aangesloten bij een vakbond, geen lid van een vereniging. Het is niets en het kan niets. Zelfs seks bedrijven is niet voor hem weg gelegd. Vermenigvuldigen is er niet bij. Delen is het enige dat hij kan, maar daarin is hij dan ook een meester. Maar waarom? Wat voor lol is er aan een bestaan als je je vermenigvuldigt door je te delen? Zonder dat je daar iets van merkt?
Dat is het enige dat dat ding doet. Delen, de hele godganse dag, en ‘s nachts ook. Het enige dat hij daarvoor nodig heeft is een zogeheten gastheer. Een levend wezen dat hij als zijn onderkomen annex voedingsbron gebruikt. Daar heeft hij ons voor aangewezen. Wij zijn momenteel zijn uitverkoren soort.
Vleermuizen schijnen ze ook te hebben, maar die krabben zich even achter de oren en gaan dan weer onverstoorbaar een dutje doen. Ziekenhuizen hebben ze niet nodig.
En dan wij, met onze iPhones 11, Galaxy’s 20, Airbussen, en auto’s die zelfs geen chauffeur meer nodig hebben om zonder schade van Amsterdam naar Rotterdam te rijden. Het wachten is op zelfsturende camera’s, koffers en vliegtuigen. Dan hoeven we niet meer zelf ieder jaar naar een nòg verder land te reizen. Terwijl de camera op reis gaat om de foto’s te maken die wij nodig hebben om familie en vrienden te imponeren, kunnen wij gewoon met een biertje in de tuin blijven zitten. Zou dat niet fijn zijn?
Wat nog fijner zou zijn is dat God echt bestaat, ergens daarboven in een hemel. Sinterklaas op zolder, maar dan niet voor een paar weken per jaar, maar permanent. Sommige mensen zijn overtuigd van Zijn Bestaan. Ik helaas niet, want het idee alleen al van een vader die voortdurend uit het zolderraampje kijkt of we geen kattenkwaad uithalen, zou voor heel veel mensen een stimulans kunnen zijn om iets fatsoenlijker te worden.
Stel je dat eens even voor. Dan heeft Hij waarschijnlijk hoogst persoonlijk die corona in elkaar geknutseld om ons een lesje in nederigheid te geven. En, gestuurd of door toeval ontstaan, zo’n lesje hebben we hard nodig.
