Ook al heb ik met God afgesproken dat we niet in elkaar geloven, toch draag ik Hem een goed hart toe. Hij doet op Zijn manier Zijn best en meer kunnen we niet van Hem verwachten.
Dat geldt niet voor al Zijn vertegenwoordigers op Aarde. Daaronder zijn er nogal wat die hun uiterste best doen om de ganse wereld zo snel mogelijk, met alles erop en eraan, naar zijn mallemoer te helpen.
Tot nu toe gaat dat met wisselend succes. Soms denk ik dat het laatste hoofdstuk van de geschiedenis van de mensheid is aangebroken, en soms denk ik dat het zowaar een beetje de goede kant op gaat. In maart heb ik dat bijvoorbeeld een paar weken lang gedacht. Heel even deden we lief voor elkaar, hielden de deur open voor anderen, ontweken elkaar met een flinke boog om elkaar maar niet te besmetten.
Helaas, het ging weer over. Het was leuk voor even, maar lief doen gaat sneller vervelen dan treiteren. Dat houden we al duizenden jaren lang vol, en nog lang verveelt het ons niet.
Eén van de meest succesvolle treiterperiodes in de Nederlandse geschiedenis was de Reformatie. Wie herinnert zich dat nog van school? Het is een hoogtepunt in de vaderlandse geschiedenis die begon met de Beeldenstorm in 1566. God, wat gingen we in Zijn Naam tekeer. We deden toen precies wat we momenteel de moslim extremisten kwalijk nemen. Religieuze andersdenkenden waren ketters die zo snel mogelijk en zo gruwelijk mogelijk moesten worden afgeslacht en religieuze symbolen moesten zo onherstelbaar mogelijk worden vernietigd. En daarom trokken we, uitzinnig van woede van kerk naar kerkje om er de beelden van hun sokkels te trekken en de gebrandschilderde ramen in te gooien.
Bijna geen kerkgebouw werd gespaard, in onze redeloze razernij richtten we een ravage aan die nog zichtbaar is in de meeste kerkgebouwen. Rooms-Katholieke kerken, ontdaan van alle franje zien eruit als kale bunkers.
Na de Alteratie werd de Rooms-Katholieke kerk in De Lage Landen verboden. In sommige steden kregen betrapte overtreders zelfs de doodstraf.
Amsterdam was in die tijd al een stad met gematigde opvattingen. Rooms-Katholieke kerkgebouwen werden daarom gedoogd, op voorwaarde dat de buitenkant van het gebouw niet herkenbaar was als godshuis.
Zo ontstonden de zogenaamde ‘schuilkerken’, waarvan in mijn ogen in Amsterdam ‘Ons Lieve Heer op Solder’ aan de Oudezijds Voorburgwal de belangrijkste en de meest indrukwekkende is.
Het is ook een vast programma-onderdeel als ik met iemand door Amsterdam wandel, samen met de Sint Nicolaas Basiliek, die er vlakbij aan de Prins Hendrikkade ligt.
De Sint Nicolaas Basiliek is een klassiek Rooms godshuis, met alle pracht en praal die daar in Rome voor is bedacht, en ongeschonden door de Reformatie, omdat de basiliek er toen nog niet was om te slopen. Hij werd pas gebouwd in de negentiende eeuw. Nota bene als opvolger van Ons Lieve Heer op Solder die zich vanaf de oprichting na de Alteratie Sint Nicolaas Basiliek mocht noemen. Vóór die tijd hoorde die naam bij wat nu bekend is als de Oude Kerk in het hart van het wallengebied.
Vanuit een historisch standpunt is een bezoek aan die drie kerken, heel interessant.
Begin dan in de Oude Kerk, waarin je kunt zien wat de Reformatie heeft aangericht; daarna Ons Lieve Heer op Solder dat maar enkele tientallen meters ten noorden ervan ligt. Daar krijg je een indruk van het Roomse leven in die bange tijden na de Alteratie. Als laatste kun je in de Sint Nicolaas genieten van de opleving van het Rooms-Katholieke leven in al zijn prots en glorie.
Ik zelf doe het bij voorkeur in omgekeerde volgorde en beperk me vaak tot de laatste twee kerken. Eerst de Sint Nicolaas die gebouwd is met geld, en dan die nederige Ons Lieve Heer op Solder, die in een woning gebouwd is met liefde.
Zelfs als agnost voel ik me daar klein en stil worden.
Het gaat me daarom aan het hart dat het voortbestaan van Ons Lieve Heer op Solder in gevaar is gekomen. De Stichting voldoet niet aan de nieuwste eisen op het gebied van diversiteit en inclusiviteit. Daarom krijgen ze geen subsidie meer.
Ik waag me niet aan een discussie over het nut van die nieuwe normen. Ik neem ook geen standpunt in over de beëindiging van de subsidie. Mijn hart zegt me gewoon dat dit monument niet verloren mag gaan.
Daarom heb ik de petitie ondertekend en een donatie gedaan.
Voor meer informatie over het kerkje: opsolder.nl
