Ik kocht hem bij de kringloopwinkel om de lijst. Die wilde ik, met een andere afbeelding erin, ophangen aan de foto- en ‘kunst’-wand op mijn bovenverdieping.
Maar thuis bekeek ik hem wat nauwkeuriger en las ik de tekst onder de afbeelding. Het is geen kostbaar kunstobject, maar toch ben ik blij dat ik hem heb gevonden en gered van de kliko waar ik hem in zou hebben gegooid als ik niet even de moeite had genomen.
Het is een exemplaar van de Thaise Nang Talong, ook geschreven als Nang Talung of Nang Taloong. Het is geen tekening of schilderij, afdruk, ets, gravure of iets dergelijks. De afbeelding ligt los op het papier.
Het is een uit koeien- of buffelleer, met een hamer en beiteltjes in allerlei vormen en afmetingen, gesneden silhouet. Vóór of ná het snijden worden de kleuren op het leer geschilderd. Omdat de verf, zoals te zien is op de onderste foto, doorloopt in de gaatjes, neem ik aan dat dit exemplaar na het snijwerk is beschilderd.
De techniek wordt gebruikt om schimmenspel-poppen mee te maken, vergelijkbaar met de Indonesische wajang poppen waaraan mijn leeftijdsgenoten en ik nog vaag werden herinnerd door Indra Kamadjojo en zijn schimmenspellen met Kantjil in de hoofdrol. Al gebruikte hij geen poppen maar zijn handen als hoofdrolspelers.
Maar deze is bedoeld als wanddecoratie. Tijdrovende arbeid, waarvoor veel geduld en liefde nodig is. Priegelwerk, want de afbeelding is niet groter dan 15 x 22 cm. De kleinste gaatjes zijn minder dan een milimeter groot, en hebben een tussenafstand van een haardikte.
Veel meer informatie is er op het internet helaas niet over te vinden. Hopelijk krijg ik op deze post een bezoeker die er meer van weet.
