Ik heb het (gelukkig) weer druk met surfen om informatie bij elkaar te sprokkelen voor een nieuwe website.
Die website over Amsterdam wordt voorlopig toch niets. Corona ligt dwars en mijn benen ook trouwens.
En ik moet iets te doen hebben, want ledigheid is des duivels Pipo-wagen.
Dus dan maar een website waar ik de deur niet voor uit moet.
Het alternatief is klussen in huis en als ik ergens een pesthekel aan heb dan is dat schilderen, timmeren en lampen ophangen.
Dat laat ik liever aan anderen over. Afgezien van het blote feit dat ik niet op een trap mag staan, omdat ik dan gegarandeerd tegen de vlakte ga. Maar dat is een gevalletje ‘ieder nadeel hep z’n voordeel, ik mag niet klussen van de dokter. Joepie!’
Zo’n dokter willen we allemaal wel.
Wat kwam ik tijdens het surfen tegen, tijdens een rechtszaak opgetekend uit de mond van een gedragskundige die was opgeroepen als zogeheten ‘getuige-deskundige’?
“Wie geen probleemoplossend vermogen heeft, wordt boos als er problemen ontstaan, wat leidt tot irrationele handelingen.”
Dat verklaart waarom het Groot-Mongoloïde Genootschap in de loop van de tijd steeds krankzinniger ‘oplossingen’ begon te verzinnen, waarom ze steeds hysterischer begonnen te schreeuwen, waarom ze zichzelf steeds dieper in de shit werkten. Waarbij je dat ‘werken’ niet al te letterlijk moet nemen.
Als je zelfstandig bent, dan bestaat je core-business niet uit een beetje scannen, opmaken en kaarten. En ook intrigeren en slimme plannetjes bedenken hebben niets te maken met ondernemerschap. Je hoort voortdurend bezig te zijn met het in het oog houden van de markt en van de technische ontwikkelingen. Wat vraagt de markt volgend jaar en hoe kunnen we dat vóór zijn? Hoe kunnen we meer diensten aanbieden aan de bestaande klantenkring?
Wie in plaats daarvan kansloze maar peperdure branchevreemde activiteiten begint met de eerste de beste vreemdeling die iets oppert, kan beter gewoon lekker voor een baas blijven werken.
1 gedachte over “Een Aha-Erlebnis”
Reacties zijn gesloten.