Ik ben vorige maand helemaal een jubileum vergeten, of zoals Koot & Bie altijd zeiden: een jubelum. Een koperen jubileum om precies te zijn. Volgens mij op de twintigste, het kan zelfs de eenentwintigste zijn geweest, op mijn verjaardag dus, was het twaalfeneenhalf jaar geleden dat mijn dochters mij afdankten in ruil voor hun èchte familie.

Lees verder Vergeten

Voor de eerste keer in mijn leven heb ik helemaal alleen een huis ingericht, wat een vreemde, tegenstrijdige situatie opleverde. Aan de ene kant heb ik ervan genoten om zonder overleg vloeren, wandbedekking en meubels te zoeken, om te te bepalen welke meubels ik wilde meenemen uit het vorige huis, en waar ik alle meubels wilde plaatsen. Aan de andere kant leverde dat ook weer voortdurend emotionele momenten op. Hoe ik er ook van genoot, ik had het veel liever weer samen willen doen.

Lees verder Het begint op een huis te lijken

Als Solcon eindelijk zijn best eens gaat doen, als vanmiddag de monteur volgens afspraak komt opdagen, als hij ook nog eens de juiste monteur is, als het zonnetje schijnt, als iemand eindelijk kans ziet om het signaal op mijn Genexis aan te zetten, dan krijg ik heel misschien vanmiddag weer fatsoenlijk internet, en als bonus TV en telefoon.

Dan hoef ik niet meer drie maal daags mijn mobieltje als acces point te gebruiken om toch maar mijn email en het laatste nieuws te kunnen controleren.

Heb ik er veel vertrouwen in? Nee, dat zeker niet. Maar we gaan het zien

Lees verder Misschien gebeurt er vanmiddag een Wonder